W ostatnich latach rosnące zagrożenie ze strony brudnicy mniszki Lymantria monacha stało się poważnym wyzwaniem dla leśnictwa w Polsce. Brudnica mniszka, będąca jednym z najgroźniejszych szkodników lasów iglastych, może powodować znaczne straty ekonomiczne oraz ekologiczne. W odpowiedzi na to zagrożenie, podjęto szeroko zakrojone działania monitoringowe, mające na celu kontrolę populacji tego szkodnika oraz minimalizację jego negatywnego wpływu na środowisko leśne.

Czym jest brudnica mniszka? To gatunek motyla z rodziny mrocznicowatych. Gąsienice tego owada żerują na igłach drzew iglastych, takich jak sosna, świerk czy jodła. Masowe występowanie brudnicy mniszki może prowadzić do defoliacji drzew, osłabienia ich kondycji oraz zwiększenia podatności na inne szkodniki i choroby a w konsekwencji do ich śmierci, nierzadko na wielką skalę.

Monitoring brudnicy mniszki ma na celu wczesne wykrywanie, ocenę zagrożenia, która pomaga w oszacowaniu liczebności populacji i potencjalnego ryzyka dla lasów oraz  planowanie działań ochronnych i zwalczania tego szkodnika.

Do monitorowania brudnicy mniszki stosuje się różnorodne metody, w tym: pułapki feromonowe wykorzystywane do przyciągania i łapania samców brudnicy, co pozwala na ocenę liczebności populacji, a także regularne obserwacje terenowe drzewostanów w celu identyfikacji gąsienic i oceny stopnia uszkodzeń.

Wyniki monitoringu są kluczowe dla podejmowania decyzji dotyczących ochrony lasów. W przypadku stwierdzenia wysokiego poziomu zagrożenia, mogą być wdrażane różnorodne działania, takie jak: zabiegi chemiczne, zabiegi agrotechniczne, biologiczne metody kontroli.

Monitoring brudnicy mniszki jest nieodzownym elementem ochrony lasów w Polsce - zapewnia zrównoważone zarządzanie zasobami leśnymi dla przyszłych pokoleń.