Kiedy pierwsze zwiastuny wiosny przestaną czarować pełnią swego blasku i szaleństwem kolorów a ich miejsce w leśnej przestrzeni zajmą trawy, wydawać by się mogło, że w przyrodzie nastało już lato.

Tymczasem gdzieś w zupełnie innej przestrzeni, jacyś zupełnie inni bohaterowie leśnego bogactwa odgrywają swoja rolę i potrafią zachwycić.  Ich role nie są pierwszoplanowe a scena na której występują to miejsca szczególne, dla wielu niedostępne i starannie przez przyrodę chronione. Bo oto gdzieś pośród wilgotnych ruczajów, wśród gęstwiny leśnej i błotnistych zboczy pełnych źródlisk niedostępnych i komarów niezliczonych, swoją życiową rolę corocznie odgrywa czosnek niedźwiedzi, który z taką żarliwością ogarnia każdą wolną przestrzeń, że nawet woń jego wyczuwalna jest wszędzie. Jego łany falują na wietrze i mienią się barwami światła. Bory sosnowe też mają swego aktora drugiego planu. Jego scena też nie każdemu jest pisana a spektakl z jego udziałem przeznaczony jest dla wrażliwych na harmonię i powab. Niedostępne bagna i zdradliwe torfowiska to scena, na której swój spektakl dla wybranych odgrywa  wełnianka. Ona swą białą lekkością ubogaca czerń torfów i sprawia wrażenie unoszącego się lekkiego dywanu nad wilgotnymi oparami mokradeł.

Las kryje jeszcze kilku artystów spektaklu nazywanego wiosną. Zupełnie nieodkrytym wiosną jest zanana prawie każdemu ze swych letnich występów borówka. Aktorzy lata czekają na swój czas, który nadejdzie niebawem. Jesień to zupełnie inne przedstawienie, choć często grane aktorami wiosny i lata. A zima to czas na wypoczynek i przygotowanie do kolejnego sezony sztuki przyrodniczej. Im jest surowsza, tym wiosną przedstawienia bardziej zachwycają.