Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Ochrona lasu to dział gospodarki leśnej zajmujący się profilaktyką, a w razie potrzeby również zwalczaniem niekorzystnych zjawisk na każdym etapie rozwoju drzewostanu.

Środowisko leśne narażone jest na działanie szeregu czynników mogących stanowić zagrożenie dla jego trwałości. Są one dzielone na trzy grupy:

1. Czynniki abiotyczne: czynniki atmosferyczne (anomalia pogodowe -ciepłe zimy, niskie temperatury, późne przymrozki, upalne lata, obfity śnieg, szadź, susza, długotrwałe intensywne deszcze, huraganowe wiatry, trąby powietrzne), żyzność i wilgotność gleby (np. obniżenie poziomu wód gruntowych), ukształtowanie terenu.
 

2. Czynniki biotyczne: struktura drzewostanów (dominacja gatunków iglastych w składach gatunkowych, niezgodność składów gatunkowych z siedliskiem – np. drzewostany iglaste na siedliskach lasowych), szkodniki owadzie, choroby grzybowe, szkody wyrządzane przez zwierzynę.
 

3. Czynniki antropogeniczne: zanieczyszczenia powietrza, zanieczyszczenia wód i gleb, przekształcenia powierzchni ziemi (np. pozyskiwanie kopalin), pożary lasu, szkodnictwo leśne (kradzieże, kłusownictwo, nadmierna rekreacja, poruszanie się po terenach leśnych quadami i motocyklami typu cross, masowe zbieractwo powodujące niszczenie runa).

W ostatnich latach w lasach naszego kraju można zaobserwować szeroko pojęte zamieranie drzewostanów. Dzieje się to wskutek wystąpienia w krótkim czasie kilku czynników osłabiających drzewostany. Występujące coraz częściej długie okresy bezdeszczowe, bezśnieżne zimy oraz obniżenie poziomu wód gruntowych wywołują zachwiania w zdrowotności drzew. Nie obojętne dla ich kondycji są też zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby. Drzewa osłabione tymi czynnikami są bardziej podatne na zagrożenia od chorób grzybowych oraz szkodliwych owadów. Mechanizmy obronne drzew są zachwiane i nie są one w stanie samoczynnie obronić się przed szkodnikiem. Odwrócenie tego procesu jest niemożliwe, ale poprzez odpowiednie czynności hodowlano – ochronne jesteśmy w stanie znacząco je spowolnić. Bardzo ważne jest szybkie rozpoznanie objawów chorobowych i usuwanie porażonych drzew, tak żeby szkody nie osiągnęły rozmiaru klęski.

Dużą uwagę skupiamy na ochronie lasów przed ogniem. Corocznie w Polsce wybucha kilka tysięcy pożarów lasów. Dlatego w naszej pracy staramy się, aby liczba pożarów i spalona powierzchnia była jak najmniejsza. Lasy Państwowe mają wypracowany system obserwacyjny, który ciągle udoskonalają, żeby jak najwcześniej wykryć pożar. W jego skład wchodzą między innymi: dostrzegalnie w postaci wież z kamerami oraz punkty alarmowo-dyspozycyjne z monitorami do obserwacji. Dodatkowo w lasach wprowadzana jest sieć dojazdów pożarowych i punktów czerpania wody, w taki sposób, żeby odległość od dojazdu pożarowego do miejsca potencjalnego pożaru była jak najmniejsza.