Środowisko leśne narażone jest na działanie szeregu czynników mogących stanowić zagrożenie dla jego trwałości. Są one dzielone na trzy grupy:

1. Czynniki abiotyczne: czynniki atmosferyczne (anomalia pogodowe -ciepłe zimy, niskie temperatury, późne przymrozki, upalne lata, obfity śnieg, szadź, susza, długotrwałe intensywne deszcze, huraganowe wiatry, trąby powietrzne), żyzność i wilgotność gleby (np. obniżenie poziomu wód gruntowych), ukształtowanie terenu.
 

2. Czynniki biotyczne: struktura drzewostanów (dominacja gatunków iglastych w składach gatunkowych, niezgodność składów gatunkowych z siedliskiem – np. drzewostany iglaste na siedliskach lasowych), szkodniki owadzie, choroby grzybowe, szkody wyrządzane przez zwierzynę.
 

3. Czynniki antropogeniczne: zanieczyszczenia powietrza, zanieczyszczenia wód i gleb, przekształcenia powierzchni ziemi (np. pozyskiwanie kopalin), pożary lasu, szkodnictwo leśne (kradzieże, kłusownictwo, nadmierna rekreacja, poruszanie się po terenach leśnych quadami i motocyklami typu cross, masowe zbieractwo powodujące niszczenie runa).

W ostatnich latach w lasach naszego kraju można zaobserwować szeroko pojęte zamieranie drzewostanów. Dzieje się to wskutek wystąpienia w krótkim czasie kilku czynników osłabiających drzewostany. Występujące coraz częściej długie okresy bezdeszczowe, bezśnieżne zimy oraz obniżenie poziomu wód gruntowych wywołują zachwiania w zdrowotności drzew. Nie obojętne dla ich kondycji są też zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby. Drzewa osłabione tymi czynnikami są bardziej podatne na zagrożenia od chorób grzybowych oraz szkodliwych owadów. Mechanizmy obronne drzew są zachwiane i nie są one w stanie samoczynnie obronić się przed szkodnikiem. Odwrócenie tego procesu jest niemożliwe, ale poprzez odpowiednie czynności hodowlano – ochronne jesteśmy w stanie znacząco je spowolnić. Bardzo ważne jest szybkie rozpoznanie objawów chorobowych i usuwanie porażonych drzew, tak żeby szkody nie osiągnęły rozmiaru klęski.

Dużą uwagę skupiamy na ochronie lasów przed ogniem. Corocznie w Polsce wybucha kilka tysięcy pożarów lasów. Dlatego w naszej pracy staramy się, aby liczba pożarów i spalona powierzchnia była jak najmniejsza. Lasy Państwowe mają wypracowany system obserwacyjny, który ciągle udoskonalają, żeby jak najwcześniej wykryć pożar. W jego skład wchodzą między innymi: dostrzegalnie w postaci wież z kamerami oraz punkty alarmowo-dyspozycyjne z monitorami do obserwacji. Dodatkowo w lasach wprowadzana jest sieć dojazdów pożarowych i punktów czerpania wody, w taki sposób, żeby odległość od dojazdu pożarowego do miejsca potencjalnego pożaru była jak najmniejsza.